- būgauti
- bū́gauti, -auja, -avo intr. bijoti, būgštauti: Būgauti viens antro S.Dauk. Nebūgaukime ant žemės DP230.
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
būgavimas — sm. (1); Sut → būgauti: Būgavimo nebuvo matyti joje nė žymės rš … Dictionary of the Lithuanian Language